Een cascade aan privacy nachtmerries
Bitcoin gebruikers hechten veel waarde aan privacy en zijn voorzichtig met het delen van persoonlijke gegevens. Ze zijn van nature achterdochtig tegenover data-mining en het misbruik van hun financiële privacy.
Met de recente wetten die ons Europees apparaat goedkeurde, is het duidelijk dat we in die lawine, of een een cascade aan gedragsbeïnvloeding (eerder : sludging)1 en een modderbrei aan allerlei privacy nachtmerries zijn terechtgekomen.
(Over nudging en de negatieve impact door de manieren waarop het wordt toegepast, komt er een apart artikel later).
Deze zaken, zoals privacy, financiële vrijheid en de gevangenis die om ons heen wordt gebouwd, krijgen naar ons gevoel echter niet de aandacht die ze zouden moeten krijgen bij het brede publiek.
Een en ander heeft uiteraard met de “mening” van de pers te maken; die het liever over wielrenners, het weer of het fait-divers-van-de-dag hebben. Zo is het wel en wee van een voormalige zangeres van K3 veel belangrijker voor DPG-media, dan bij voorbeeld het verdwijnen van de rechten op basis transacties met geld voor 450 miljoen mensen in de Europese Unie.
De massa klikt dan graag op titels als “Josje gaat bijna uit de kleren” of “Carmen Pfaff schikt zich een hoedje”.
Geen wonder dat deze HLN-scrollende massa steeds verliest, armer wordt en na enkele generaties vervlakking te dom is geworden om nog een zin te vormen.
De impact van de DPG-media groep in deze, is op zich niet te onderschatten.
(start tirade : )
Dat een groep die ooit de zieltogende uitgever waren van een ranzig tv-blaadje met de nodige bikini-foto’s 2, tegenwoordig de overgrote meerderheid van onze media kanalen in handen heeft, zou op zich al een onderwerp van een onderzoek moeten zijn. We leven (denkzij diezelfde media trouwens) in een land waar vragen stellen automatisch als “extreem” wordt beschouwd. De tijd om daar nog tegen te vechten ligt al enige jaren achter ons naar mijn mening. We zijn allemaal wappies, klimaatontkenners, flat-earthers, extreem-rechts, extreem-links, anarchisten (wat is daar trouwens mis mee?;) en “complotdenkers” wanneer we kritiek geven.
Je bent al die fraaie termen nièt wanneer je zwijgt, consumeert en ‘s avonds naar de politieke toneeltjes kijkt op de VRT of VTM fake duidingsprogramma’s die steeds dezelfde leugens komen herhalen voor Jos en Maria die met hun trouwe viervoeter “Snoepie” voor de tv zitten op dezelde tijdstippen, al sinds 1982 en leeggezogen worden op alle vlakken qua tax, kosten, verdoken kosten, inflatie en afleidingstechnieken (inclusief die hond die een lopende rekening vormt voor hun gebrek aan emotie en zelfreflectie).
Deze mensen, deze Homo Televisicus, zijn verloren, en zijn niets meer dan eenn tijdelijke illiquiditeid van fake consumenten tokens.
(einde tirade)
Maar ok, de media is dus mee schuldig in’t kort gezegd.
We gaan verder over meta data.
Financiële vrijheid en privacy
Vraag een echte bitcoiner (geen cryptoboy die referal link-promotor, maar een bitcoiner dus:) “Hoeveel bitcoin heb jij eigenlijk?”.
Het antwoord zal steevast zijn dat men daar geen zaken mee heeft, of dat men daar niet op zal antwoorden. Ook het hergebruiken van steeds dezelfde bitcoin adressen, voorkomen we zo veel mogelijk, uit privacyoverwegingen. (We werken immers al op een publieke ledger).
We hebben geleerd om financiële data te bewaken en te privacy zoveel mogelijk te bewaren. Werken en leven op een publiek toegankelijke grootboek of ledger, doet veel met een mens.
Ons streefdoel is dan ook om een bitcoin-standaard te bereiken, waar met een scheiding maakt tussen geld en staat, net zoals kerk en staat tijdens De Verlichting van elkaar werden losgekoppeld.
Ondanks deze achtzaamheid inzake privacy, gaan een boel mensen voorbij aan de grotere bewegingen die om ons heen gebeuren inzake meta data en de verregaande controle mechanismen (met zeer weinig voordelen voor de burgers) die door Europa worden opgetrokken.
Ik noem dit zelf “een gevangenis die om ons heen wordt gebouwd”. Deze gevangenis, waar we jammer genoeg ook vaak zelf aan mee bouwen zonder het te beseffen, is vooral digitaal maar bestaat evenzeer sociaal of fysiek stilaan (camera’s, toegangspoortjes met QR-codes, databanken, tralies, het invullen van eindeloos veel formulieren die door een automatisch systeem worden verwerkt, afspraken moeten maken online voor de meest stomme zaken eerst, enzovoorts…).
De opbouw van zo'n open gevangenis, past in een grotere geheel, geïnspireerd door de schimmige club “resource houders” van het WEF en hun aanhang. Evenzeer gaat het uit van een organisatie zoals het Europese parlement, waar de oudgediende politici van allerlei landen gaan resideren (vaak meer dan 20 jaar tot ze letterlijk omvallen van ouderdom). Een gerontocratie3 die ons meer en meer richting een totalitaire unie duwen, waar het individu bang en braaf voor de TV moet zitten en zo min mogelijk morren.
Veranderingen in een maatschappij gaan vaak snel, en worden door technologische vooruitgang gestuwd die gepaard gaat met nieuwe inzichten en bestuurlijke richtingen.
Zulke evoluties bestaan niet uit één uitvinding, één nieuwe wet, of een geïsoleerde gebeurtenis, ze bestaan al zeker niet uit een gelijkmatige collectieve actie of een idee van een overheid (als er al zoiets bestaat).
De val van de Berlijnse muur, gebeurde niet in een vacuüm, bij voorbeeld, evenmin het ontstaan van België of de Franse Revolutie,
Metadata, privacy en de invoering van een #CBDC ‘Digitale Euro’ zijn op hun beurt ook onderdelen van zo’n grotere beweging. Een beweging die er vooral op gericht lijkt om meer mensen (honderden miljoenen tegelijk) te gaan managen en controleren in hun doen en laten.
Vanuit m’n ervaring bij verschillende bedrijven en via kennissen, heb ik deze zaken al vaker in uitvoering gezien, in in het minst in de telecom-wereld.
Eén element was daarbij steeds een constante: het samen leggen van meta-data.
In tegenstelling tot wat mainstream kranten hun lezers willen doen geloven, zijn veranderingen op vele fronten tegelijkertijd bezig. Deze passen als ogenschijnlijk aparte segmenten toch in elkaar rond de gedachte van een gevangenis bouwen om de mensen heen.
Economische, technologische en ideologieën dansen dan samen rond enkele grotere gebeurtenissen dus. De informatie die daar bij wordt gegeven is minimaal, een debat zo goed als onbestaande.
Europa heeft de jongste jaren zo'n samenloop veroorzaakt met de invoering van onder andere de MiCa wetgeving, GDPR-regels en de Digital Service Act (DSA), maar evenzeer ook de invoering van de Digitale (CBDC) Euro die er (zonder noemenswaardig debat ook weer overigens, een weerkerend thema in deze democratisch instellingen) aan komt de komende jaren (ca. 2025-27). Deze zaken vloeien naadloos samen met de uitbreiding van het zogenaamde “surveillance capitalism” (naar het boek van Shoshana Zuboff 4) waar elke stuk onontgonnen data, dat dus gratis of makkelijk te verkrijgen is, geoogst worden en verwerkt, verkocht, gestolen en misbruikt door de grotere spelers op de markt.
Laat dat nu net hetgeen zijn, dat een verschrikkelijke privacy verloederende cocktail zal opleveren in Europa. Maar wees gerust, er zal een aangenaam marketing sausje over gegoten worden. “U hebt toch niets te verbergen?” niet?
Meta-data is een heel belangrijk element in deze hele set-up. Aangezien het zonder veel repercussies kan en mag verzameld worden, samen gelegd kan worden en vooral een verregaande tracering mogelijk maakt voor diegenen die hier de macht en de middelen toe hebben.
Gezien vanuit de wereld van Bitcoin, waar financiële onafhankelijkheid, permissieloosheid, privacy en consensus hoog in het vaandel worden gedragen, is het duidelijk dat de Fiat Wereld hiermee in schril contrast staat.
We zien de gevangenis opbouwen.
Eerst met een zogenaamde “oorlog tegen cash geld”, die nu zelfs omgeslagen is naar een regelrechte aanval naar de commerciële banken toe, en daarna met een oorlog tegen financiële vrijheid in’t algemeen.
In een Europese setting waar regelingen zoals de recent goedgekeurde MiCa regelgeving zonder dralen of zonder debat worden ingevoerd, kan je enkel maar vaststellen dat ze geruisloos en zonder controle allemaal opschuiven naar een totalitair regime.
We slaapwandelen naar problemen die weldra gaan resulteren in een ultiem “totale controle” wapen: de CBDC.
In zulke wereld zullen we wetten zien ontstaan die meer van onze vrijheden afnemen, zoals de reeds in 2014-15 goedgekeurde wet om ons bankgeheim op te heffen (iets dat zelfs maar werd vermeld in enkele kranten in een piepklein artikel, weerom zonder debat, oppositie of noemenswaardige reactie).
Waar men bankrekeningen meer en meer als wapen en controlemiddel zal gaan laten gebruikt worden door instanties die nièt via het gerecht zijn gepasseerd.
Naast zogenaamde ‘betalingen’, zal men de transacties, de zender en ontvanger, beschrijving, tijdstippen en de aard allemaal gaan filteren.
De fiat munt zelf, de echte Euro (niet de digitale fake euro!) is nog min of meer uit een consensus ontstaan waar je waarde kon uitwisselen zonder meer.
Een betaling van bankrekening A naar B of een uitwisseling van cash geld van A naar B, gaat allemaal redelijk “open”. De betalingen die gebeuren hebben verder geen extra doel. Je betaalt, en daarmee is de kous af. En ja, er wordt data bijgehouden.
Wat er echter aan komt is een omschakeling van een twee-laags monetair systeem waarbij de Europese Unie, een echt waarde middel (dat ze zelf op een ondoorzichtige manier kan aanmaken) laat gebruiken doorheen de unie, en waarbij waarde meting en waarde behoud een onderdeel worden van de politieke agenda.
Dit schuift dus meer en meer op naar een opgeschoonde versie van wat de USSR ooit had onder het “GOSbank” model.
In’t kort : De Sovjet-Russische GOSbank had een setup van een “mono-bank”, waarbij ze een verregaande integratie tussen monetair beleid en de politiek/economische structuur van de planeconomie van de Sovjets implementeerden.
In de nieuwe versie hiervan (met internet!), laat ons ze “GosBank versie 2.0” noemen, die de ECB nu opzet zien we een groter opzet. Samen met de bredere bewegingen van de BIS 5 kan men een gelijkaardig model gaan invoering, deze keer met de nodige comput-rekenkracht en de enorme voordelen van het “live” kunnen opvolgen via internetapplicaties en netwerken. Zet hier de verworven integratie bij van data-mining systemen en de metadata, en je hebt een letterlijke “total control coin” of “total control plan-economy” die je maar aan te zetten hebt als overheidsgroepering.
TOT HIER 26 - 09 - 23
Men kan een beleid gaan voeren dat in tegenstelling tot wat de Sovjets konden, tegelijkertijd een niet-militair afgedwongen, economisch, sociaal en politiek systeem kan invoeren. Dat systeem moet niet eens een naam hebben (het is geen puur communisme, geen kapitalisme, ook geen feodaal of wat dan ook systeem, het is iets nieuws, een hybride vorm van totalitair afgedwongen softe versie van verlicht despotisme, zonder gezicht, zonder zondebok en zonder aanwijsbaar orgaan). Een “Perfect political crime” dus.
Via allerlei betaal apps van centrale banken, rekeningen die een wapen worden bij de commerciële banken en het verkopen en misbruiken van uw identiteit, met alle data en meta-data die daaraan vast zal geklonken worden, zal men u in de pas laten lopen.
Er hoeft geen soldaat met een grote pet en een geweer naast u te staan, u hebt uw Gestapo of Stasi al in uw broekzak in de vorm van uw smartphone.
In mijn opinie, is alleen al het gebruiken van bankrekeningen tègen de mensen, en zeker de CBDC, samen een veel te sterk wapen om zelfs maar te overwegen van te ontwikkelen.
Het is het monetaire equivalent van een atoombom. Dit mag niet verder geïmplementeerd worden, laat staan om het in handen te laten van de gerontocratie van onze Europese instellingen.
Meta-data
Even diep ademhalen.
Wees zen.
Want we gaan eerst uitleggen wat we bedoelen met de term “metadata” in deze context. Metadata zijn gegevens die informatie geven over andere gegevens, er “omheen” hangen als het ware. Het betreft een beschrijving, tijdstip, context van deze eigenlijke gegevens, die helpt bij het organiseren, terugvinden, indexeren en begrijpen ervan.
Vaak is de inhoud apart opgeslagen, geëncrypteerd of op z’n minst geanonimiseerd. Metadata is bijvoorbeeld het tijdstip waarop je je bankkaart hebt gebruikt, maar niet het bankkaartnummer of de naam die eraan verbonden is.
Metadata kan bijvoorbeeld de locatie zijn waar een app werd geopend op een smartphone, een IP-adres, een bedrag. Deze data mag dan vaak goed beveiligd zijn (tot het opslaan van data op “cold storage” in een kluis toe) toch zijn er vele grote bedrijven en overheden die met de regelmaat van de klok deze data verkopen, verloren doen, of gehacked worden. In één voorval werden er gewoon fysieke back-up hard disks van de Nederlandse overheid, uit een kluis genomen en nooit meer terug gezien. 6
Bij metadata, is de vergankelijkheid van de data op korte termijn (en voor kleinere bedrijven) groter, maar de omvang en de data omheen de echte persoonsgegevens worden ook openlijk gemijnd en gecrawld online.
Zeker met de introductie van A.I zijn er meer mogelijkheden. De data en de metadata hebben ook allebei evenveel waarde wanneer je ze in groter operaties kan verzamelen en analyseren.
De inhoud doet er vaak niet meer toe, eens je alle andere puzzelstukken toch al bezit. Het is dus niet “Jan Janssens” die met nummerplaat 1-XYZ-123 rondrijdt, maar “P-003129” met nummerplaat “XXHZBAAXA”. Toch is de actie zelf die Jan deed, het tijdstip waarop, de plaats waar deze persoon z’n wagen parkeerde, maar ook de manier dat het geregistreerd werd, het type toestel, de betaalmethode, ja zelfs de snelheid waarmee hij deze app gebruikte, allemaal opgenomen in een databank en beschikbaar als Metadata.
Je staat misschien niet met naam en toenaam, met je rijksregister op je voorhoofd op een foto, echter laat de metadata een spoor achter als een slak die over een steen kruipt. Deze reeks data is makkelijk op te lijnen en te correleren met andere metadata, of waarom niet, met de echte data als die beschikbaar is. Een organisatie die al een flink deel van het echte eigenlijke persoonsgegeven in hun eigen databank hebben staan, kan dan ook zeer makkelijk meer nuttige informatie voor hun business model er uit halen.
Wanneer Jan in dit geval meer winst zou opleveren door een aanpassing van het product, hebben ze daar nu de data toe om dit te verantwoorden of aan te passen. De data en de metadata samen worden daarom een voordeel, die andere kleinere spelers niet hebben.
Voor de connecties met de CBDC en de grote gevangenis die men om ons heen bouwt, gaan we kijken naar de mechanismen en erachter in deel 2.
einde deel 1/3
twitter.com/deadeyes
steun in LN/BTC: opentip.io/avb
https://www.science.org/doi/10.1126/science.aau9241
https://deadeyes.medium.com/dpg-van-roddelblaadjes-tot-quasi-monopolie-ab2d2fa5f7eb
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerontocratie#:~:text=Gerontocratie%20is%20een%20bestuursvorm%20waarbij,aan%20een%20raad%20van%20stamoudsten.
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Age_of_Surveillance_Capitalism
https://www.bis.org/
https://w3.do/4fWKl-a7