#3 De Fundamentele Code - Elektronentransportketen en Mitochondriën
Waarom je macro's tellen niets zegt over energie.
We beginnen met een gewetensvraag: wat is de laatste keer dat je in een plantaardig dieet versus dierlijk dieet discussie verzeild bent geraakt?
Om eerlijk te zijn hoop ik dat je jezelf dit soort kwellingen bespaart. Zeker zodra je begrijpt dat menselijke gezondheid volledig draait om je vermogen om een overvloed aan energie op celniveau te bereiken en dat moedertje natuur ons weinig te kiezen geeft, valt er ook niet zoveel meer te discussiëren. De verhoudingen zijn objectief gezien vrij duidelijk. Om dit te zien moeten we ons vaak alleen even ontdoen van de moderne illusie van opties.
De illusie van opties lost al snel als sneeuw voor de zon op wanneer je het fenomeen "mitochondriën" nauwkeurig gaat bestuderen. Laat dit nou net hét minuscule orgaantje zijn waar het topic gezondheid volledig omheen cirkelt.
Mitochondriale energierevolutie
In de vorige Fundamentele Code vertelde ik dat het leven op aarde een weergaloze transformatie doormaakte vanaf het moment dat het mitochondrion ontstond. Je kunt het vergelijken met de impact die de uitvinding en verspreiding van de verbrandingsmotor met zich meebracht.
Ineens waren we niet meer afhankelijk van paard en wagen, lagen de straten niet meer bezaaid met paardenstront, hadden we een beter alternatief voor de stoommachine en waren we in staat om efficiëntere energiebronnen (op oliebasis) in te zetten om onze economie te drijven. Je begrijpt dat dit gepaard ging met razendsnelle ontwikkelingen.
Voor het leven op aarde gold destijds exact hetzelfde. Als je hier in detail over wil lezen raad ik het boek Power, Sex, Suicide aan van Nick Lane. Voor nu is het vooral belangrijk om te begrijpen dat je mitochondriën afkomstig zijn van een oeroude bacterie die miljoenen jaren terug je voorlopercellen in besloot te kruipen en hier nooit meer is weggegaan.
Endosymbiose: Het perfecte huwelijk
Je mitochondriën gaven de “host cel” energie in ruil voor “onderdak” en voedingsstoffen. Blijkbaar was dit een match made in heaven, want de twee hebben elkaar nooit meer verlaten. Samen vormden ze vanaf dat moment de “complexe” of eukaryote cel (de eenvoudige/prokaryote cel ging hieraan vooraf).
In planten is dit eerste prototype mitochondrion uitgegroeid tot chloroplast waarin fotosynthese plaatsvindt. In dierlijke cellen is het prototype uitgegroeid tot het mitochondrion dat we vandaag de dag kennen: het type dat fotosynthese “omkeert”. Hier komen we later op terug!
Mitochondrion als nano-computer
Waarom deel ik deze ontstaansgeschiedenis met je?
Niet om je kostbare tijd te verdoen, maar juist omdat het een essentieel stuk is om te kunnen begrijpen waarom de functie van het mitochondrion zo complex en eigenaardig is. We zetten deze oeroude bacterie namelijk vaak weg als "energiefabriek". Hoewel dit niet onjuist is, is het mitochondrion nog zoveel meer dan dat. Besef dat het ooit een volledig op zichzelf staand organisme is geweest. Dat betekent dat het niet alleen energie kon produceren, maar ook alle andere cruciale taken kon uitvoeren voor overleven.
Zo heeft een mitochondrion zijn eigen DNA (wat je overigens volledig overerft van je moeder), eigen structurele opmaak, het heeft zijn eigen bouwstoffen en stenen, maar bovenal heeft het zijn eigen unieke manier van het waarnemen van zijn leefomgeving en alles wat hierin omgaat.
Op basis van wat het mitochondrion waarneemt in die leefomgeving (lees: direct in jouw cel, maar ook in de rest van je systeem of zelfs buiten dat systeem!) is het in staat zijn DNA-transcriptie aan te passen en daarmee zijn functie. Hierbij blijkt dat je mitochondriën niet alleen extreem gevoelig zijn voor chemische prikkels, cel-signalering, aan/afwezigheid van brandstof én toxines, maar ook voor elektromagnetische informatie vanuit je eigen systeem én directe leefomgeving (het is een mini-antenne).
Dat maakt je mitochondriën microscopische kwantumcomputertjes die energie produceren, deze productie reguleren op basis van alle chemische, epigenetische en elektromagnetische informatie waaraan ze worden blootgesteld én deze informatie ook nog eens gebruiken om hun eigen DNA-transcriptie (lees: hun eigen “gezondheid”) te reguleren.
Begrijp je zo hoe gevoelig deze bacteriële instrumentjes zijn die in zo’n beetje iedere cel van ons systeem zitten? Maar goed ook trouwens, want ze vervullen een functie die de enorme sensitiviteit vereist, namelijk ons energiemetabolisme.
We zoomen nog verder in
Om dit artikel verder te kunnen lezen, vraag ik een kleine maandelijkse bijdrage. Hiermee krijg je toegang tot de unieke inhoud van de wekelijkse uitgave van De Fundamentele Code inclusief de andere Premium Content op mijn substack.
Gaaf als je samen met mij en de andere Premium abonnees de diepe diepte in wilt!
Substack biedt nog geen Ideal en Bancontact betaalmethode, daarom heb ik daar hier aparte links voor:
Premium worden via Ideal of Bancontact
Premium jaar abonnement afsluiten (met korting)
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to Lars’s Blog to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.